Helden

Boelie is de kat van Wim T. Schippers. Wim T. Schippers is de held van Boelie. Boelie is mijn vriend. Mijn vriend is geen kat. Toen mijn vriend Boelie zijn held Wim T. Schippers voor het eerst in levende lijve tegenkwam, zei Wim T. blij verrast; wat grappig, zo heet mijn kat ook. Waarna het ijs meteen was gebroken.

Mijn absolute jeugdheld was Ischa Meijer. Elke dinsdagmiddag zat ik als student journalistiek aan de radio gekluisterd voor weer een uur Ischa. Het belangrijkste en meest leerzame college van de week.

Mijn mooiste Ischa moment was tijdens een bezoek aan een televisie studio voor de opnamen vans TV3 in 1989, een dagelijks programma waarin Ischa zijn eigen rubriekje had. Iedereen was natuurlijk danig geïmponeerd door de hele setting; de camera’s, het licht, het decor. Maar ik had alleen oog voor Ischa.

Geheugen, spreek!

Het prettig wetenschappelijke VPRO programma Noorderlicht is deze week een mooie radio serie gestart over het vanzelfsprekende van het leven, en wat nu precies het verschil is tussen dode en levende materie. Daarbij spelen bewustwording, waarneming en natuurlijk ook het geheugen een belangrijke rol. Zo weet ik nu dat de emotie soms de overhand neemt over de ratio als het gaat om welke dingen we onthouden en welke niet.

Vanochtend word ik wakker uit een roes van vergeten tekstregels van Bloem. Nee, niet de dichter maar dat bandje van de zoon van Mies Bouwman. Bloem is een van die vele groepen die op de golf van het succes van Doe Maar een verdomd leuk album (Vooral Jong Blijven) heeft weten te maken. Nederpop. Vaak met gekunstelde teksten, maar soms ook heel erg origineel en vindingrijk. De teksten van Bloem zijn nog altijd loepzuiver en puntgaaf.